آرتروز : علائم آرتروز / تشخیص آرتروز / درمان آرتروز / آرتروز دست، گردن

 آرتروز : علائم آرتروز / تشخیص آرتروز / درمان آرتروز / آرتروز دست، گردن

آرتروز چیست, علائم آرتروز, انواع آرتروز, تشخیص آرتروز, درمان آرتروز, آرتروز دست, آرتروز زانو چیست, قرص آرتروز زانو, درمان گیاهی آرتروز, آرتروز گردن

با ما همراه باشید.‍

• آرتروز چیست
• علائم آرتروز
• انواع آرتروز
• تشخیص آرتروز
• درمان آرتروز
• آرتروز دست
• آرتروز زانو چیست
• قرص آرتروز زانو
• درمان گیاهی آرتروز
• آرتروز گردن

اگر درباره این مقاله اطلاعات مفید یا تجربه ای دارید در بخش نظرات به اشتراک بگذارید.

آرتروز, آرتروز چیست, علائم آرتروز, انواع آرتروز, تشخیص آرتروز, درمان آرتروز, آرتروز دست, آرتروز زانو چیست, قرص آرتروز زانو, درمان گیاهی آرتروز, آرتروز گردن

۱- آرتروز چیست

آرتروز عبارت است از التهاب مفصل ناشی از فرسایش و تخریب غضروف که ممکن است در اثر افزایش سن، وراثت، و آسیب‌های ناشی از تصادم یا بیماری ایجاد شود.

شایع ترین نشانه آرتروز عبارت است از بروز درد در مفصل آسیب دیده – بعد از استفاده مکرر از آن.

سایر علائم آرتروز عبارت از ورم مفاصل، سفتی مفاصل، صدا دادن مفاصل و کاهش دامنه‌ی حرکت مفاصل هستند.

آرتروز چیست, علائم آرتروز, انواع آرتروز, تشخیص آرتروز, درمان آرتروز, آرتروز دست, آرتروز زانو چیست, قرص آرتروز زانو, درمان گیاهی آرتروز, آرتروز گردن

نکته مهم این است که هیچ گونه آزمایش خونی برای تشخیص آرتروز وجود ندارد و هدف از درمان آرتروز کاهش درد و التهاب مفصل، و هم‌زمان بهبود و حفظ کارکرد مفصل است.

آرتروز یکی از اشکال آرتریت است که با تجزیه و نابودی احتمالی غضروف در یک یا چند مفصل بروز می‌کند.

غضروف نوعی ماده‌ی پروتئینی است که به عنوان ضربه‌گیر و محافظ بین استخوان‌های مفاصل عمل می‌کند.

در میان بیش از ۱۰۰ نوع از وضعیت‌های مختلف آرتریت، آرتروز به عنوان شایع‌ترین بیماری مفاصل شناخته می‌شود.

آرتروز اغلب در اثر افزایش سن ایجاد می‌شود. البته تا قبل از ۴۵ سالگی، غالبا مردان به آرتروز مبتلا می‌شوند؛ ولی بعد از ۵۵ سالگی، این بیماری در میان زنان شایع‌تر می‌شود.

۱. آرتروز اولیه

آرتروز اولیه (یا ناشناخته، یا ایدیوپاتیک) به دلیل تصادم یا بیماری ایجاد نمی‌شود، و تا حدودی ناشی از افزایش سن و پیر شدن طبیعی مفاصل است.

با افزایش سن، بر اثر کارکرد فرایند‌های بیولوژیک، آب موجود در غضروف‌ها کاهش می‌یابد و ساختار پروتئینی آن‌ها نیز فرسوده می‌شود.

در نهایت، غضروف به تدریج پوسته پوسته یا دچار شکاف‌هایی عمیق می‌شود؛ و به این ترتیب، از بین می‌رود.

در آرتروز پیشرفته، ضربه‌گیر غضروفی بین استخوان‌های مفصل به طور کامل از بین می‌رود.

استفاده‌ی مکرر از مفاصل آسیب دیده در طول چند سال، خود به خود باعث ایجاد ناراحتی و التهاب در غضروف، و بروز درد و تورم می‌شود.

از دست رفتن لایه‌ی ضربه‌گیر غضروفی باعث ایجاد اصطکاک بین استخوان‌ها، و درد و محدودیت در حرکت مفصل می‌شود.

التهاب غضروف نیز می‌تواند باعث رشد استخوان‌های جدیدی در اطراف مفاصل شود (که به آن خار استخوان، استخوان‌رست، یا استئوفیت می‌گویند).

آرتروز معمولا در میان افراد مختلف یک خانواده بروز می‌کند؛ این نشان‌دهنده‌ی اساس وراثتی (ژنتیکی) این بیماری است.

به این ترتیب، به نظر می‌رسد آرتروز ترکیبی از هر یک از عوامل مذکور است که در نهایت به باریک شدن لایه‌ی غضروفی در مفصل آسیب دیده منجر می‌شود.

آرتروز

۲. آرتروز ثانویه

آرتروز ثانویه نوعی آرتروز است که در اثر بیماری یا وضعیتی خاص بروز می‌کند.

وضعیت‌هایی که می‌توانند به بروز آرتروز ثانویه منجر شوند عبارت هستند از چاقی مفرط، تصادم یا جراحی مکرر در ساختار مفصل، ناهنجاری مادرزادی در مفصل، نقرس، دیابت، و سایر اختلالات هورمونی.

چاقی مفرط با افزایش استرس فیزیکی روی مفاصل و بالتبع روی غضروف‌ها باعث بروز آرتروز می‌شود.

در حقیقت، بعد از کهولت سن، چاقی مفرط مهم‌ترین عامل خطر بروز آرتروز در زانوها به شمار می‌رود.

ابتلای زودهنگام وزنه‌برداران به بیماری آرتروز تا حدودی به وزن سنگین بدن‌شان مربوط می‌شود.

به نظر می‌رسد، دلیل ابتلای زودهنگام بازیکنان فوتبال و کارکنان ارتش به بیماری آرتروز نیز وارد آمدن صدمات مکرر به بافت‌های مفصل (رباط‌ها، استخوان‌ها، و غضروف‌ها) باشد.

نکته‌ی جالب این‌که، مطالعات علمی هیچ گونه افزایش خطر ابتلا به آرتروز را در میان دوندگان استقامت مشاهده نکرده‌اند.

رسوبات بلوری در غضروف نیز می‌توانند باعث فرسایش غضروف و بروز آرتروز شوند.

بلور‌های اسید اوریک در بیماران مبتلا به نقرس باعث بروز آرتروز می‌شوند؛ در حالی که در بیماران مبتلا به نوعی بیماری موسوم به شبه نقرس، کلسیم پیروفسفات می‌تواند عامل ابتلا به آرتروز باشد.

برخی آدم‌ها با ناهنجاری‌هایی در شکل مفصل متولد می‌شوند (ناهنجاری‌های مادرزادی)

این افراد در معرض ساییدگی فیزیکی مفصل، و در نتیجه، فرسایش و نابودی غضروف مفصل قرار دارند.

آرتروز مفاصل ران معمولا با ناهنجاری‌های ساختاری این مفاصل که از بدو تولد در افراد وجود داشته‌اند، در ارتباط هستند.

اختلالات هورمونی، نظیر دیابت و اختلالات هورمون رشد نیز با فرسایش زودهنگام غضروف و بروز آرتروز ثانویه در ارتباط هستند.

۲- علائم آرتروز

آرتروز چیست, علائم آرتروز, انواع آرتروز, تشخیص آرتروز, درمان آرتروز, آرتروز دست, آرتروز زانو چیست, قرص آرتروز زانو, درمان گیاهی آرتروز, آرتروز گردن

۱. درد در مفصل یا مفاصل آسیب دیده

شایع‌ترین نشانه‌ی این بیماری ، بروز درد در مفصل یا مفاصل آسیب دیده (بعد از استفاده مکرر از آن‌ها) است.

این وضعیت می‌تواند به زانو درد، درد مفصل ران، درد انگشت، درد قوزک پا، پا درد، درد مچ، شانه درد، و از دست رفتن دامنه‌ی حرکت و کارکرد این مفاصل منجر ‌شود.

درد مفصل ناشی از آرتروز معمولا در ساعات پایانی روز وخیم‌تر می‌شود.

هم‌چنین، ممکن است مفاصل آسیب دیده دچار تورم، حرارت بالا، و صدا نیز بشوند.

هم‌چنین ممکن است بعد از یک دوره‌ی بی تحرکی طولانی (مثلا نشستن در سالن تئاتر) بیمار دچار درد و سفتی مفاصل شود.

در افراد مبتلا به آرتروز شدید، از دست رفتن کامل ضربه‌گیر غضروفی می‌تواند باعث ایجاد اصطکاک میان استخوان‌ها شود، و همین عامل می‌تواند به بروز درد، حتی در حالت استراحت یا ایجاد درد به همراه محدودیت در تحرک منجر شود.

۲. فرسایش شدید مفاصل

علائم آرتروز از یک بیمار به بیمار دیگر می‌توانند بسیار متفاوت باشند.

برخی بیماران به علت تحمل این علائم دچار ضعف و ناتوانی می‌شوند.

از سویی دیگر، برخی دیگر از بیماران، علی‌رغم نشانه‌های بارزی مبنی بر فرسایش شدید مفاصل در تصاویر رادیولوژی، به شکل قابل توجهی علائم کم‌تری را تحمل می‌کنند.

به علاوه، ممکن است این علائم به صورت تناوبی بروز کنند.

مثلا جای تعجب نیست اگر بیمار مبتلا به آرتروز مفاصل انگشت، دست‌ها، و زانو، بین هر دوره‌ی عود علائم، چندین سال بدون تحمل درد و مشکل زندگی‌اش را سپری کند.

۳. فرسایش غضروف پیشرونده مفاصل زانو

این بیماری زانو غالبا با وزن بسیار زیاد بالا تنه، چای مفرط، یا سابقه‌ی تصادم مکرر و / یا جراحی مفصل در ارتباط است.

فرسایش غضروف پیشرونده‌ی مفاصل زانو می‌تواند به تغییر شکل و ایجاد انحنای خارجی زانوها منجر شود که به این حالت وضعیت پا پرانتزی گفته می‌شود.

آدم‌های مبتلا به آرتروز مفاصل تحمل کننده‌ی وزن (نظیر زانو) ممکن است دچار لنگی شوند.

لنگیدن این بیماران می‌تواند با پیشرفت فرسایش غضروف‌ها وخیم‌تر شود.

درد، لنگی، و اختلال مفصلی در برخی بیماران، ممکن است در برابر مصرف دارو یا سایر اقدامات حفاظتی، پاسخ مثبت نشان ندهد.

از این رو، آرتروز شدید زانوها یکی از شایع‌ترین دلایل انجام عمل جراحی تعویض کامل مفصل زانو در ایالات متحده است.

۴. درد در گردن یا قسمت پایین کمر

آرتروز ستون فقرات گردنی یا ستون فقرات کمری نیز باعث بروز درد در گردن یا قسمت پایین کمر می‌شوند.

خار استخوان یا استئوفیتی که در ستون فقرات مبتلا به آرتریت ایجاد می‌شود، می‌تواند باعث تحریک اعصاب ستون فقرات شود، و درد شدیدی را ایجاد کند که از ستون فقرات آغاز و به بی‌حسی و کرختی اعضای آسیب دیده‌ی بدن منجر می‌شود.

۵. برجستگی های سخت و استخوانی در مفاصل کوچک انگشتان

این بیماری می‌تواند باعث تشکیل برجستگی‌های سخت و استخوانی در مفاصل کوچک انگشتان شود.

این برجستگی‌های استخوانی در مفاصل کوچک انتهای انگشتان گره هبردن نام دارند؛ این نام از روی پزشک مشهور بریتانیایی برداشته شده است.

این خارهای استخوانی ناشی از آرتروز مفاصل باعث تغییر شکل استخوان می‌شوند.

یکی دیگر از برجستگی‌ها یا گره‌های شایع که در مفصل میانی انگشتان بسیاری از بیماران مبتلا به آرتروز ایجاد می‌شود، گره‌ی بوچارد نام دارد.

دکتر بوچارد پزشک مشهور فرانسوی بود که در اواخر قرن نوزدهم به مطالعه روی بیماران مبتلا به آرتروز پرداخت.

گره‌های هبردن و بوچارد ممکن است دردناک نباشند، ولی غالبا باعث محدودیت در دامنه‌ی حرکتی مفصل می‌شوند.

ویژگی‌های ظاهری برجستگی‌های روی انگشت می‌توانند در تشخیص بیماری آرتروز موثر باشند.

آرتروز مفصل انگشت شست پا نیز می‌تواند به انحراف شست منجر شود.

بروز آرتروز در انگشتان دست و پا ممکن است دارای اساس ژنتیکی باشد و در بسیاری از اعضای مونث برخی خانواده‌ها مشاهده می‌شود.

۳- انواع آرتروز

آرتروز چیست, علائم آرتروز, انواع آرتروز, تشخیص آرتروز, درمان آرتروز, آرتروز دست, آرتروز زانو چیست, قرص آرتروز زانو, درمان گیاهی آرتروز, آرتروز گردن

بیش از صد نوع مختلف بیماری‌های روماتیسمی وجود دارد.

شایع‌ترین‌ها عبارتند از:

استئوآرتریت

استئوآرتریت که بیماری مفصل تحلیل‌رفته نیز نامیده می‌شود، شایع‌ترین نوع آرتروز است که اغلب در افراد مسن رخ می‌دهد.

این بیماری بر غضروف تاثیر می‌گذارد؛ بافتی که در محل مفصل در انتهای استخوان‌ها نقش ضربه‌گیری و محافظتی دارد.

در بیماری استئوآرتریت، غضروف به مرور زمان ساییده می‌شود.

در موارد شدید، غضروف به طور کامل ساییده می‌شود و هیچ چیز برای حفاظت از استخوان در محل مفصل باقی نمی‌ماند و بنابراین تماس استخوان با استخوان ایجاد می‌شود.

استخوان‌ها هم ممکن است در محل مفصل بیرون بزنند که به آن برآمدگی استخوانی گویند.

آرتریت روماتوئید

روماتیسم مفصلی یک بیماری خودایمنی است که در آن سیستم ایمنی بدن(راه مبارزه بدن با عفونت) به مفاصل ، بافت‌ها و اندام‌های سالم حمله می‌کند.

این بیماری بیشتر مواقع در زنان سنین باروری(۱۵-۴۴) اتفاق می‌افتد و پوشش مفاصل(یا سینوویوم) را ملتهب می‌کند.

روماتیسم مفصلی اغلب بر مفاصل دست و پا به صورت متقارن تاثیر می‌گذارد.

این بدان معناست که بیماری بر مفاصل یکسان در هر دو طرف بدن در یک زمان و با علائم مشابه اثر می‌گذارد(مثلا دوتا دست یا دوتا پا).

هیچ نوع دیگر آرتروز قرینه نیست. زنان ۲ تا ۳ برابر بیشتر از مردان به این بیماری مبتلا می‌شوند.

فیبرومیالژی

این اختلال مزمن با تاثیر بر بافت‌هایی که از استخوان‌ها و مفاصل حمایت می‌کنند و آن‌ها را حرکت می‌دهند، باعث درد می‌شود.

درد، سفتی و نقاط موضعی حساس در عضلات و تاندون‌ها بخصوص نواحی گردن، ستون فقرات، شانه‌ها و لگن رخ می‌دهد.

خستگی و اختلالات خواب نیز ممکن است رخ دهند.

نقرس

وقتی فردی نقرس دارد، سح اوریک‌اسید خونش بالاتر از حد نرمال است.

بدن اوریک اسید را از بسیاری غذاهایی که می‌خورید می‌سازد.

مقادیر زیاد اوریک اسید در محل پوشش مفصل و مایع مفصلی تجمع می‌یابد که به آن کریستال‌های اوریک اسید می‌گویند.

نتیجه آن یک حمله بسیار شدید آرتروز است.

شایع‌ترین مفصلی که نقرس آن را درگیر می‌کند شست پا است.

این بیماری در مردان فراوان‌تر از زنان است.

آرتروز عفونی

آرتروز می‌تواند به علت عفونت ویروسی یا باکتریایی رخ دهد مثل بیماری لایم.

اگر این بیماری باکتریایی باشد، درمان زودهنگام با آنتی‌بیوتیک می‌تواند علائم را برطرف کند و بیماری را درمان کند.

روماتیسم مفصلی نوجوانی

شایع‌ترین نوع آرتروز در کودکان است.

این بیماری باعث درد، خشکی(خشکی مفاصل)، تورم و از دست رفتن عملکرد مفصل می‌شود.

فرد جوان می‌تواند همراه با بیماری دچار راش پوستی و تب هم شود.

آرتروز پسوریاتیک

این فرم آرتروز در برخی افراد مبتلا به پسوریازیس(یک اختلال پوستی)، مفاصل انتهایی انگشتان دست و پا را درگیر می‌کند.

هم چنین باعث تغییراتی در ناخن‌های دست و پا می‌شود.

اگر ستون فقرات درگیر شود، کمردرد نیز ممکن است رخ دهد.

۴- تشخیص آرتروز

آرتروز چیست, علائم آرتروز, انواع آرتروز, تشخیص آرتروز, درمان آرتروز, آرتروز دست, آرتروز زانو چیست, قرص آرتروز زانو, درمان گیاهی آرتروز, آرتروز گردن

هیچ آزمایش خونی برای تشخیص بیماری آرتروز وجود ندارد.

فقط جهت حذف گزینه‌های احتمالی بیماری‌های عامل آرتروز ثانویه، و هم‌چنین حذف گزینه‌های احتمالی سایر اشکال آرتریت که ممکن است با آرتروز اشتباه گرفته شوند، می‌توان از آزمایش‌های خون استفاده کرد.

۱. تصویربرداری اشعه‌ی ایکس (رادیولوژی) از مفاصل آسیب دیده

برای تشخیص این بیماری می‌توان از تصویربرداری اشعه‌ی ایکس (رادیولوژی) از مفاصل آسیب دیده بهره برد.

مشاهدات معمول تصاویر رادیولوژی از وضعیت آرتروز در بیماران می‌توانند شامل نابودی غضروف مفصل، باریک شدن فضای مفصلی میان دو استخوان مجاور، و تشکیل خار استخوان باشند.

به علاوه، تصاویر ساده‌ی رادیولوژی می‌توانند برای حذف گزینه‌های احتمالی عامل درد در مفصل مورد نظر و هم‌چنین، کمک به تصمیم گیری درباره‌ی زمان مناسب برای انجام عمل جراحی مداخله‌ای مفید باشند.

۲. آرتروسنتز

آرتروسنتز یکی از اقدامات تشخیصی است که داخل مطب پزشک متخصص انجام می‌شود و طی آن، با استفاده از سوزن مایعی از داخل مفصل خارج می‌شود.

در طول آرتروسنتز، با استفاده از یک سوزن استریل مایع مفصلی از داخل بدن بیمار خارج می‌شود تا روی آن آزمایش و بررسی‌های لازم انجام شود.

بررسی مایع مفصلی در حذف گزینه‌های احتمالی نظیر احتمال ابتلا به نقرس، عفونت، و سایر عوامل آرتریت موثر است.

خارج کردن مایع مفصلی و تزریق کورتیکواستروئید درون مفصل در طول آرتروسنتز می‌تواند به تسکین درد، تورم، و التهاب کمک کند.

۳. آرتروسکوپی

آرتروسکپی نیز یکی دیگر از فنون جراحی است که توسط پزشک انجام می‌شود؛ در این روش، پزشک با فرو کردن یک دوربین بسیار کوچک در فضای مفصل بیمار به مشاهده‌ی وضعیت آن می‌پردازد.

به وسیله‌ی آرتروسکپی، ناهنجاری‌ها و آسیب‌های وارده به غضروف و رباط‌ها را می‌توان تشخیص داد و گاهی اوقات نیز آن‌ها را ترمیم کرد.

در صورت موفقیت این عمل، بیمار می‌تواند بسیار سریع‌تر از عمل جراحی باز مفصل بهبودی حاصل کند.

در نهایت، بررسی دقیق موقعیت، مدت زمان ابتلا به این بیماری، و ویژگی‌های علائم مفصل و شکل ظاهری مفاصل می‌تواند به پزشک در تشخیص صحیح بیماری آرتروز کمک کند.

ایجاد برجستگی استخوانی در مفصل ناشی از تشکیل خار استخوانی یکی از ویژگی‌های بارز بیماری آرتروز است.

از این رو، وجود گره‌های هبردن، گره‌های بوچارد، و انحراف شست پا می‌تواند جزء علائم تشخیص آرتروز به شمار ‌رود.

۵- درمان آرتروز

آرتروز چیست, علائم آرتروز, انواع آرتروز, تشخیص آرتروز, درمان آرتروز, آرتروز دست, آرتروز زانو چیست, قرص آرتروز زانو, درمان گیاهی آرتروز, آرتروز گردن

جدای از کاهش وزن و خودداری از انجام فعالیت‌هایی که استرس بیش از اندازه‌ای را بر غضروف مفصل تحمیل می‌کنند، هیچ درمان پزشکی خاصی برای توقف فرسایش غضروف یا ترمیم غضروف آسیب دیده در آرتروز وجود ندارد.

بنابراین، هدف اصلی درمان آرتروز کاهش درد و التهاب مفصل و در عین حال، بهبود و حفظ کارکرد مفصل است.

برخی بیماران مبتلا به آرتروز دارای درد بسیار کمی هستند یا هیچ دردی احساس نمی‌کنند و احتمالا نیازی به درمان ندارند.

سایر بیماران ممکن است از اقدامات حفاظتی نظیر استراحت، تمرین بدنی، رژیم غذایی برای کنترل و کاهش وزن، فیزیوتراپی و / یا کار درمانی، و وسایل پشتیبانی فیزیکی مانند زانو بند بهره بگیرند.

این اقدامات به ویژه در شرایطی بسیار اهمیت پیدا می‌کنند که مفاصل بزرگ و تحمل کننده‌ی وزن بدن نظیر زانو و ران تحت تاثیر آرتروز قرار گرفته باشند.

در حقیقت، حتی کم‌ترین میزان از کاهش وزن نیز می‌تواند به کاهش علائم آرتروز در مفاصل بزرگی هم‌چون زانو و ران کمک کند.

جهت تکمیل اقدامات فیزیکی بالا، از برخی داروها نیز استفاده می‌شود.

این داروها جهت کاهش التهاب و درد مفصل ممکن است به اشکال موضعی، خوراکی، یا تزریقی در مفصل استفاده شوند.

درصورتی که اقدامات حفاظتی جهت کنترل درد و بهبود کارکرد مفصل کارساز نباشند، باید گزینه‌ی جراحی را مد نظر قرار داد.

۱. استراحت دادن مفاصل آسیب دیده

استراحت دادن مفاصل آسیب دیده می‌تواند استرس موجود روی مفاصل را کاهش و درد و تورم را تسکین دهد.

در این شرایط، از بیمار خواسته می‌شود شدت و / یا دفعات فعالیت‌هایی را که دائما باعث درد مفصل می‌شوند، به سادگی کاهش دهد.

معمولا اگر تمرینات بدنی در سطوحی انجام شوند که باعث درد مفصل نشوند، موجب تشدید آرتروز نخواهند شد.

تمرین بدنی از راه‌های مختلفی نظیر تقویت ماهیچه‌های پشتیبان در اطراف مفاصل، برای تسکین آرتروز مفید است.

هم‌چنین، تمرین بدنی از “‌خشک شدن‌”‌ مفصل پیشگیری می‌کنید، و باعث بهبود و حفظ تحرک آن می‌شود.

در نهایت نیز، تمرین بدنی به کاهش وزن و افزایش استقامت بیمار کمک می‌کند.

استفاده از گرمای موضعی، قبل از انجام فعالیت ورزشی، و کمپرس سرد، بعد از اتمام تمرین بدنی، می‌تواند به تسکین درد و التهاب کمک کند.

شنا برای بیماران مبتلا به آرتروز بسیار مناسب است، زیرا شرایطی را فراهم می‌آورد که بیمار با کم‌ترین میزان استرس روی مفصل بتواند فعالیت بدنی داشته باشد.

از دیگر فعالیت‌های بدنی محبوب برای کنترل علائم آرتروز می‌توان به پیاده‌روی، دوچرخه‌سواری ثابت، و تمریناتی شامل وزنه‌های سبک اشاره کرد.

۲. استفاده از وسایل مخصوص پشتیبانی فیزیکی از مفاصل

متخصصان فیزیوتراپی نیز می‌توانند با استفاده از وسایل مخصوص پشتیبانی فیزیکی از مفاصل نظیر آتل‌، عصا، واکر، و انواع بندها (بریس) به بیماران مبتلا به آرتروز کمک کنند.

این وسایل پزشکی می‌توانند در کاهش استرس روی مفاصل بسیار مفید باشند.

متخصص کار درمانی نیز می‌تواند فعالیت‌های مورد نیاز روزانه‌ی بیمار را ارزیابی، و وسایل کمکی مناسبی را پیشنهاد کند که ممکن است در محل کار یا خانه برای این بیماران مفید باشند.

آتل‌های انگشت می‌توانند از مفاصل انگشت بیماران محافظت کنند.

پارافین درمانی (قرار دادن دست در ظرفی حاوی پارافین)، قرار دادن مفصل آسیب دیده در آب گرم، و پوشیدن دستکش‌های نخی مخصوص آرتروز (هنگام شب) نیز می‌توانند به تسکین علائم آرتروز دست کمک کنند.

برای بهبود علائم مربوط به ستون فقرات نیز، بسته به ناحیه‌ی درد، می‌توان از گردن‌بند طبی، کرست کمری، یا تشک سفت استفاده کرد.

۳. استفاده از مسکن های خفیف

استفاده از مسکن‌های خفیف نظیر آسپیرین و استامینوفن برای بسیاری از بیماران مبتلا به آرتروز کارساز و کافی خواهد بود.

مطالعات نشان داده‌اند، مصرف دوزهای مناسب استامینوفن معمولا می‌تواند به اندازه‌ی تجویز داروهای ضد التهابی برای تسکین درد آرتروز زانو کارساز باشد.

از آن‌جا که استامینوفن نسبت به داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی عوارض جانبی کم‌تری برای دستگاه گوارش (به ویژه برای سالمندان) دارد، عموما در تجویز داروی اولیه برای بیماران مبتلا به آرتروز، به داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی ترجیح داده می‌شود.

هم‌چنین، به طور موقتی می‌توان از داروهای آرام کننده‌ی ماهیچه‌های در حال اسپاسم نیز استفاده کرد.

به علاوه، استفاده از پماد‌های ضد درد روی پوست مفاصل آسیب دیده نیز می‌تواند دردهای خفیف آرتروز را تسکین دهد.

از جمله‌ی این پمادها می‌توان به پماد کپسایسین، سالیسین، متیل سالیسیلات، و منتول اشاره کرد.

۴. استفاده از درمان های موضعی

هم‌چنین، برخی درمان‌های موضعی جدید نیز نظیر لوسیون‌های ضد التهابی، دیکلوفناک، و چسب‌های دیکلوفناک برای تسکین درد آرتروز کاربرد دارند.

داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID) نیز از جمله داروهایی هستند که برای کاهش درد و التهاب مفاصل کاربرد دارند.

از نمونه‌های این قبیل داروها می‌توان به آسپیرین، ایبوپروفن، نابومتون، و ناپروکسن اشاره کرد.

گاهی اوقات می‌توان به طور موقتی از داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی استفاده کرد و در دوره‌ی تسکین علائم، مصرف‌شان را متوقف کرد؛ به این ترتیب، می‌توان میزان خطر عوارض جانبی مصرف این داروها را کاهش داد.

شایع‌ترین عوارض جانبی داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی شامل ناراحتی‌های گوارشی از قبیل معده درد، اسهال و گرفتگی معده، زخم معده، و حتی خونریزی هستند.

خطر بروز عوارض جانبی فوق و سایر عوارض در میان سالمندان بیش‌تر است.

داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی جدیدتر که به آن‌ها، مهارکننده انتخابی کوکس۲ گفته می‌شود، به گونه‌ای طراحی شده‌اند که مسمومیت کم‌تری برای معده و روده‌ها به همراه داشته باشند.

از آن‌جا که علائم آرتروز مختلف و متناوب هستند، از این داروها فقط زمانی استفاده می‌شود که درد مفاصل عود کنند یا بیمار قصد انجام فعالیتی را داشته باشد که ممکن است باعث عود کردن علائم شود.

۵. درمان جایگزین به وسیله مگمل های غذایی

برخی از مطالعات، نه همه‌ی آن‌ها، گزارش داده‌اند، انجام درمان جایگزین به وسیله‌ی مکمل‌های غذایی گلوکوزامین و کندروایتین می‌تواند علائم درد و سفتی را در برخی بیماران مبتلا به آرتروز تسکین دهد.

این مکمل‌ها در داروخانه‌ها و سایر فروشگاه‌های مکمل‌های غذایی قابل دسترسی هستند، و تهیه‌ی آن‌ها نیازی به نسخه ندارد؛ ولی هیچ قطعیتی درباره‌ی اصالت این محصولات یا دوز مناسب و ترکیبات فعال موجود در آن‌ها وجود ندارد، زیرا این داروها توسط سازمان غذا و دارو ایالات متحده تایید نشده‌اند.

مؤسسه ملی سلامت ایالات متحده روی تاثیر گلوکوزامین بر درمان درد آرتروز مطالعه‌ای را انجام داده است.

پژوهش‌های اولیه نشان دادند، این داروها فقط دارای تاثیر خفیفی بر تسکین درد مبتلایان به شدیدترین حالت آرتروزهستند، و در بیش‌تر بیماران نیز تاثیری فراتر از داروهای پلاسیبو (دارونما) نگذاشته‌اند.

امیدوار هستیم، مطالعات آینده بتوانند بسیاری از مسائل را درباره‌ی میزان مصرف، بی خطری، و اثربخشی فرمول‌های مختلف گلوکوزامین برای درمان آرتروز روشن‌تر کنند.

بیمارانی که از داروهای رقیق کننده‌ی خون استفاده می‌کنند، باید در مصرف کندروایتین احتیاط بیش‌تری به خرج دهند، زیرا این دارو می‌تواند خون را رقیق‌تر و خطر خونریزی شدید را بیش‌تر کند.

مکمل‌های روغن ماهی نیز تا حدودی خواص ضد التهابی از خود نشان داده‌اند؛ از این رو، گاهی اوقات افزایش مصرف ماهی و / یا کپسول‌های روغن ماهی (کپسول‌های امگا-۳) در رژیم غذایی، می‌تواند التهاب ناشی از آرتریت را کاهش دهد.

۶. تزریق مستقیم کورتیزون در مفاصل ملتهب

با این‌که معمولا از کورتیزون خوراکی برای درمان این بیماری استفاده نمی‌شود، تزریق مستقیم آن در مفاصل ملتهب می‌تواند به سرعت درد را کاهش دهد و به بازیابی کارکرد مفاصل کمک کند.

از آن‌جا که تزریق مکرر کورتیزون می‌تواند برای بافت‌ها و استخوان‌ها مضر باشد، از این دارو برای بیمارانی استفاده می‌شود که علائم شدیدی را تحمل می‌کنند.

۷. تزریق داروهای حاوی اسید هیالورونیک داخل مفصل

برای درمان درد مداوم ناشی از آرتروزشدید زانو که از طریق کاهش وزن، تمرین بدنی، یا داروها تسکین نمی‌یابد، گاهی اوقات، به ویژه در شرایطی که انجام جراحی مد نظر پزشک نباشد، یک سری تزریق داروهای حاوی اسید هیالورونیک داخل مفصل می‌تواند کارساز باشد.

به نظر می‌رسد، این داروها با بازیابی موقت غلظت مایع مفصلی، بهبود روان سازی داخل مفصل و افزایش استقامت آن در برابر ضربه، و احتمالا با اثرگذاری مستقیم بر گیرنده‌های درد بتوانند به تسکین علائم این بیماری کمک کنند.

۸. انجام عمل جراحی

معمولا عمل جراحی برای آن دسته از بیمارانی تجویز می‌شود که به آرتروزشدیدی مبتلا هستند و بیماری‌شان به درمان‌های حفاظتی پاسخ مثبت نمی‌دهد.

در صورت تشخیص پارگی غضروف، انجام آرتروسکپی (طبق آن‌چه پیش‌تر گفته شد) می‌تواند موثر باشد.

عمل جراحی استئوتومی (یا برش استخوان) نیز یکی دیگر از اقدامات درمانی است که از طریق برداشتن قسمتی از استخوان، به بازیابی ساختار برخی مفاصل تغییر شکل یافته در بیماران خاص، به ویژه آن‌هایی که از برخی اشکال بیماری زانو رنج می‌برند، کمک می‌کند.

در برخی موارد، بهترین راه برای درمان علائم فرسایش شدید مفاصل، اقدام به خشک کردن آن‌ها (آرترودز) یا جایگزینی مفصل آسیب دیده با یک مفصل مصنوعی (آرتروپلاستی) است.

امروزه جایگزینی کامل مفصل باسن یا مفصل ران به یکی از اقدامات درمانی رایج در بیمارستان‌های عمومی سراسر ایالات متحده تبدیل شده است.

این اقدامات درمانی می‌توانند به اندازه‌ی قابل ملاحظه‌ای درد را کاهش و کارکرد مفصل را بهبود دهند.

۶- آرتروز دست

آرتروز چیست, علائم آرتروز, انواع آرتروز, تشخیص آرتروز, درمان آرتروز, آرتروز دست, آرتروز زانو چیست, قرص آرتروز زانو, درمان گیاهی آرتروز, آرتروز گردن

مفاصل متعددی در دست وجود دارند .

توانایی انجام حرکات گوناگون در این مفاصل به مجموعه دست به عنوان یک واحد ، امکان انجام ظریف ترین و پیچیده ترین حرکات را می دهد .

در هر مفصلی در بدن ، دو استخوان در مجاورت یکدیگر قرار دارند .

روی هر یک از این دو استخوان لایه ای لغزنده از جنس غضروف پوشیده شده است و این مجموعه ( انتهای دو استخوان مجاور و لایه ی غضروفی پوشاننده هر یک ) در داخل پوششی از جنس بافت همبند به نام کپسول مفصلی قرار می گیرند .

در داخل فضای مفصلی لایه ای از بافت پوشاننده به نام سینوویوم وجود دارد که سلول های آن با ترشح مایع شفاف و لغزنده ای به سهولت و نرمی حرکات دو استخوان روی یکدیگر کمک می کند .

در آرتروز یا پدیده ساییدگی ، غضروف مفصلی شروع به فرسایش و تخریب می کند به طوری که لایه غضروف به تدریج نازک شده و از بین می رود ، در نتیجه دو استخوان مجاور در مفصل در تماس مستقیم با یکدیگر قرار می گیرند و حرکات آن ها روی هم از یک طرف باعث ایجاد درد و ناراحتی شده و از طرف دیگر تحریک ناشی از این تماس و رها شدن عناصر ریز غضروفی و استخوانی در فضای مفصل باعث تحریک لایه پوشاننده سینوویوم و ایجاد پدیده التهابی به صورت تورم ، درد بیشتر و تجمع مایع در مفصل می شود .

شدت التهاب در آرتروز یا ساییدگی مفصل متغیر بوده و بسته به شدت بیماری زمینه ای و میزان فشاری که به مفصل تحمیل می شود می تواند کاهش یا افزایش پیدا کند .

در طول زمان و در نتیجه تلاش برای بازسازی بیمارگونه در مفصل ، استخوان سازی جدیدی دورتادور مفصل صورت می گیرد که به صورت برجستگی های استخوانی در حاشیه مفصل در رادیوگرافی ساده رویت شده و در مفاصل سطحی در زیر پوست به دست می خورند .

درد ناشی از اصطکاک سطوح استخوانی و ممانعت حاصل از برجستگی های شکل گرفته به تدریج دامنه حرکات مفصل را کاهش داده و باز و بسته شدن آن بخصوص در انتها دچار محدودیت می شود .

عدم استفاده از عضو دردناک باعث تحلیل رفتن و لاغر شدن ماهیچه ها در آن عضو شده و متقابلاً عضوی که عضلات آن ضعیف و ناتوان باشند فشار ناشی از فعالیت ها به صورت مضاعف بر مفاصل آن عضو تحمیل می گردد .

و این چرخه بیمارگونه ادامه پیدا می کند .

علت آرتروز دست:

برخی از افراد به صورت ذاتی مستعد ابتلا به آرتروز مفاصل می باشند .

ساییدگی مفاصل در این افراد به صورت منتشر بوده و علاوه بر مفاصل زانو و ستون مهره ها ، مفاصل دست نیز در سنین میان سالی دچار آرتروز و ساییدگی می شوند .

فشارها و صدماتی که در طول سال ها در اثر اشتغال به فعالیت های سنگین به مفاصل وارد می شوند ، به تدریج به غضروف های مفصلی آسیب زده و در نهایت مفاصل را مستعد ابتلا به آرتروز و ساییدگی می سازند .

آسیب های شدید مانند شکستگی هایی که سطح مفصلی را درگیر می کنند اگر به طور صحیح و کامل درمان نشوند و با یک درمان مناسب ، سطح مفصلی پیوسته و بدون جابجایی اعاده نگردد پس از مدتی در اثر اصطکاک سطوح ناصاف ، غضروف مفصلی تخریب شده و منجر به آرتروز و ساییدگی می گردد.

در دست مفاصل متعددی وجود دارند که یک یک آن ها با علت های توضیح داده شده در بالا می توانند مبتلا به آرتروز و ساییدگی گردند .

اما از این میان سه ناحیه زیر با احتمال به مراتب بیشتری مستعد ابتلا می باشند :

۱ مفاصل بین بند انتهایی و میانی انگشتان

۲ مفاصل بین بند میانی و ابتدایی انگشتان

۳ مفصلی که در قاعده استخوان اول کف دست قرار داشته و در حقیقت شصت را به مچ دست متصل می نماید .

علائم آرتروز دست:

یک علامت مهم در آرتروز مفاصل درد است .

درد ممکن است به صورت دائم وجود داشته باشد یا این که در هنگام فعالیت و استفاده از مفصل مورد نظر این درد تشدید شود .

این درد استفاده از عضو مورد نظر را با مشکل و محدودیت همراه می سازد .

گاهی در مفصل مبتلا التهاب تشدید شده و باعث تورم و افزایش درد می گردد .

یکی از علائم مفاصل مبتلا به آرتروز خشکی صبحگاهی می باشد به طور که پس از برخاستن از خواب و برای مدتی در حدود پنج تا ده دقیقه در آن مفاصل احساس خشکی و محدودیت در حرکات وجود دارد .

پدیدار شدن زوائد استخوانی در پیرامون مفصل باعث به وجودآمدن برجستگی هایی در ناحیه مفصل شده و در زیر پوست به صورت ندولهایی رؤیت می گردند .

این زواید استخوانی ممکن است در جهاتی مانع حرکت مفصل شوند .

زواید استخوانی ، محدودیت در حرکات و تورم در مفاصل باعث تغییر شکل در دست مبتلا می شوند .

پزشک معالج با معاینه بالینی می تواند تشخیص آرتروز و ساییدگی مفصل را به راحتی مطرح نماید .

برای قطعیت تشخیص از رادیوگرافی ساده استفاده می شود .

در رادیوگرافی ساده آرتروز مفصل به شکل نامنظمی و کاهش فاصله مفصلی ، زوائد استخوانی در دو سوی مفصل و به وجودآمدن تغییراتی در استخوان زیر غضروف به شکل کیست های کوچک استخوانی و تغییر دانسیته استخوانی با پدیدار شدن یک لایه سفیدتر در آن ناحیه دیده می شود

درمان آرتروز دست:

در مراحل اولیه درمان غیرجراحی برای کاهش درد و افزایش عملکرد آن مورد استفاده قرار می گیرد .

طبیعتاً در این مرحله باید الگوی زندگی را تغییر داده و از مجموع فعالیت هایی که به مفصل فشار می آورد پرهیز کرد .

حرکاتی که با افزایش درد در مفصل مبتلا همراه می باشند طبیعتاً به آن مفصل صدمه می زند و باید از آنها پرهیز نمود .

بی حرکت کردن مفصل مبتلا برای مدتی می تواند از التهاب به وجودآمده در آن مفصل کاسته و به کاهش درد کمک نماید .

برای مفاصل انگشتان می توان از آتل انگشتی برای استفاده در شب و برای استخوان اول کف دست می توان از مچ شصت بندهایی که برای همین منظور ساخته شده است استفاده نمود .

استفاده دوره ای از داروهای ضد التهاب غیر کورتونی در زمان افزایش درد به بهبود آن کمک می کند .

گرما درمانی به طرق مختلف در کنار سایر درمان ها می تواند با کمک به کاهش التهاب مکمل درمان های دیگر باشد .

فیزیوتراپی نیز گاهی به صورت موقت به کنترل عارضه کمک می نماید .

تزریق موضعی کورتون گرچه باعث بهبود و درمان ساییدگی مفصل نمی شود ولی با اثر ضد التهابی مؤثری که دارد برای مدتی به بهبود درد کمک می کند .

داروهایی با عنوان غضروف ساز وجود دارند که برای بهبود عوارض ناشی از آرتروز و ساییدگی تجویز می شوند .

این داروها از مواد تشکیل دهنده غضروف با نام گلوکزآمین و کندرویتین تشکیل شده اند و توسط برخی از پزشکان تجویز می گردند .

در مورد میزان و نحوه تأثیر این داروها اختلاف نظر وجود دارد و رسیدن به اطمینان در مورد تأثیر بخشی این داروها در درمان آرتروز نیاز به بررسی و مطالعات بیشتری آینده دارد .

در مواردی که درد و محدودیت ناشی از آرتروز شدید بوده و با درمان های نگهدارنده و غیرجراحی نتیجه مطلوب حاصل نشود ، از درمان به روش های جراحی استفاده می شود .

روش های جراحی متعددی برای درمان آرتروز مفاصل دست (hand joints arthrosis) وجود دارد که پزشک معالج با در نظر گرفتن مسائل مختلف از جمله شدت عارضه ، مفصل مبتلا ، سن فرد و توقعات و انتظارات او از درمان یکی از این روش های درمانی را برمی گزیند .

یکی از روش های جراحی خشک کردن مفصل مبتلا می باشد .

در این روش درد بیمار بهبود پیدا می کند ولی توانایی مفصل برای خم و راست شدن از بین می رود .

این نوع جراحی بیشتر برای مفاصل انتهایی انگشتان مورد استفاده قرار می گیرد .

در نواحی دیگر در صورت نیاز به عمل جراحی ، مفصل مبتلا تحت بازسازی قرار می گیرد به این صورت که سطوح مفصلی مبتلا برداشته شده و در محل آن یا از بافت نرم پیرامونی مانند قسمتی از تاندون مجاور و یا از پروتزهایی که برای این منظور ساخته شده و در دسترس می باشد استفاده می شود .

در این روش جراحی گرچه توانایی حرکت در مفصل حفظ می شود ولی قدرت و توان آن کاهش پیدا می کند .

در مواردی که برجستگی های استخوانی در اثر آرتروز مفصل با فشار روی بافت ها و لیگامان های اطراف باعث ایجاد درد و محدودیت شده باشد ، می توان ضمن عمل جراحی اقدام به تراشیدن این زواید استخوانی نمود .

۷- آرتروز زانو چیست

آرتروز چیست, علائم آرتروز, انواع آرتروز, تشخیص آرتروز, درمان آرتروز, آرتروز دست, آرتروز زانو چیست, قرص آرتروز زانو, درمان گیاهی آرتروز, آرتروز گردن

آرتروز زانو (به انگلیسی: Knee Osteoarthritis) از عوامل شایع ایجاد درد در افراد بالاتر از چهل سال است.

آرتروزمفصل زانو، شایعترین بیماری تخریبی ازمیان مفاصل بدن می‌باشد.

میزان ابتلا در خانم‌ها نسبت به آقایان بیشتر است.

آرتروز یک بیماری تخریبی در مفصل است که ازآن به بیماری مفصلی پیشرونده[۱] یاد می‌شود.

از این بیماری به نام‌های استئوآرتریت و استئوآرتروز نیز یاد می‌کنند.

تخریب پیشرونده مفصل در جامعه ما به نام آرتروز معروف است.

با توجه به اینکه بیماری با افزایش سن پیشرفت می‌کند به آرتریت پیری نیز معروف است.

علاوه برسن، علل ژنتیکی، نوع شغل و حرفه، چاقی، عوامل هورمونی و نژاد نیز می‌تواند در بروزاین بیماری دخیل باشند.

مهمترین نشانه آرتروز زانو

مهمترین مشخصه آرتروز، تخریب تدریجی غضروف مفصلی است.

قسمت دو انتهای هر استخوان، از غضروف که بافتی است انعطاف‌پذیر ساخته شده‌است.

با شروع بیماری آرتروز زانو، غضروف انتهای تحتانی استخوان فمور (ران) و غضروف قسمت فوقانی استخوان درشت‌نی به تدریج دچار تغییرات تخریبی (دژنراتیو) می‌گردد.

به همین ترتیب درگیری و آسیب غضروف کشکک به آرتروز این ناحیه منجر می‌شود؛ بنابراین آرتروز مفصل زانو در دو ناحیه تیبیوفمورال (مفصلی که بین استخوان ران و ساق ایجاد می‌شود) و مفصل کشککی-رانی می‌تواند ایجاد شود.

علت اصلی تخریب غضروف در بیماری آرتروز، عدم وجود عروق خونی جهت تغذیه این ناحیه می‌باشد و ازطرفی غضروف مفصلی فاقد عصب است و به هنگام آسیب دردی حس نمی‌شود که همین مسئله زمینه تخریب بیشتر را فراهم می‌کند.

البته تغذیه غضروف از طریق غشاء سینوویوم و حرکات مفصل انجام می‌شود.

عوامل زمینه ساز

عواملی که روند آرتروز زانو را تسهیل می‌کنند عبارتنداز:

۱- ضربه

۲-پارگی عناصر مفصل زانو (مثلاً منیسک‌ها، رباط‌ها و کپسول مفصلی)

۳-بیماری کندرومالاسی کشکک (نرم شدن غضروف زیر کشکک) و موارد دررفتگی مکرر آن

۴-شکستگی‌ها ی درون مفصلی و دررفتگی‌ها

۵-وجود بیماری‌های مفصلی (همانند آرتریت روماتوئید یا بیماری عفونی در مفصل و…)

۶-تغییر شکل‌ها (دفورمیتی‌ها) ی مفصل زانو که عبارتنداز:

خم شدن مفصل زانو

حرکت بیش از اندازه مفصل به سمت عقب یا عقب زدگی زانو (هیپراکستنشن زانو[۳])

۷-عدم کنترل فعالیت‌های روزمره که منجر به استرس بیش از اندازه به ناحیه زانو می‌گردد (مواردی چون چهارزانو نشستن، دوزانو نشستن، توالت طولانی مدت غیرفرنگی و بالا و پایین رفتن از پله‌ها به دفعات متوالی به خصوص پله‌هایی که شیب تند دارند)

۸-شغل و حرفه‌ای که باعث فشار بیش ازحد به زانو می‌شود به ویژه افرادی که در طول فعالیت‌های کاری سخت، هیچگونه استراحتی به مفاصل جهت ترمیم و احیای مجدد نمی‌دهند.

۹-چاقی

۱۰-عوامل ژنتیکی

۱۱-بیماری استئوکندریت دیسکان

۱۲-کیست منیسک

۱۳-منیسک دیسکی شکل

۱۴-بی‌ثباتی زانو به علت شلی رباط‌ها

علایم و نشانه‌ها

علایم و نشانه‌های آرتروز زانو ممکن است درارتباط با موارد زیر باشد:

-درد که با پیشرفت بیماری ایجاد می‌شود

-تغییر وضعیت عناصرمفصلی همانند التهاب تاندون‌ها و بورس‌ها، ضخیم شدن غشاء سینوویال و درگیرشدن استخوان‌های زیرغضروف که از عوامل مهم ایجاد درد مفصل زانو می‌باشند

-خشکی مفصلی

-کاهش دامنه حرکتی[۴] مفصل که در مراحل پیشرفته بیماری ایجاد می‌شود

-ضعف و آتروفی عضلات اطراف مفصل که در موارد کاهش دامنه حرکتی به وجود می‌آید

-گاهی وجود کریپتاسیون[۵] در حرکات مفصل

-گاهی تجمع مایع در مفصل(Joint Efusion) دیده می‌شود.

وجود افیوژن در مفصل، مگر پس از فعالیت زیاد بعید است.[۶]

-دگرریختی یا تغییرشکل در مفصل که درارتباط با آرتروز زانو بیشتر به صورت پای پرانتزی (Genu Varum) است.

-احتمال ایجاد کیست در ناحیه پشت مفصل که به کیست بیکر(Baker Cyst) معروف است.

۸- قرص آرتروز زانو

آرتروز چیست, علائم آرتروز, انواع آرتروز, تشخیص آرتروز, درمان آرتروز, آرتروز دست, آرتروز زانو چیست, قرص آرتروز زانو, درمان گیاهی آرتروز, آرتروز گردن

محققان موسسه‌ی ملی سلامت ایالات متحده دریافته‌اند، مصرف گلوکوزامین در مقایسه با پلاسیبو (دارونما) نمی‌تواند به اندازه‌ی قابل توجهی علائم آرتروز را بهبود ببخشد.

مطالعاتی در زمینه‌ی فواید برخی دیگر از فرمول‌های گلوکوزامین نسبت سایر فرمول‌های آن در حال انجام هستند.

دانشمندان و پژوهشگران دریافته‌اند، داکسی‌سایکلین، نوعی داروی تتراسایکلین، می‌تواند سرعت فرسایش غضروف را در زانوهای بیماران مبتلا به آرتروز کاهش دهد.

به نظر می‌رسد، این مسئله، نه به خاطر خواص آنتی بیوتیکی این دارو، بلکه به خاطر تاثیر آن بر آنزیم‌هایی است که باعث نابودی غضروف‌ها می‌شوند.

برای تعیین میزان اهمیت این اثر هیجان‌آور، مطالعات بیش‌تری مورد نیاز است.

۹- درمان گیاهی آرتروز

آرتروز چیست, علائم آرتروز, انواع آرتروز, تشخیص آرتروز, درمان آرتروز, آرتروز دست, آرتروز زانو چیست, قرص آرتروز زانو, درمان گیاهی آرتروز, آرتروز گردن

معجون ۱:

برای ساخت این معجون به یک قاشق مرباخوری دارچین، یک قاشق مربا خوری زنجبیل، یک قاشق سوپ خوری عسل و یک لیوان شیر کم چرب نیاز دارید.

شیر و زنجبیل و دارچین را با هم بجوشانید و دو دقیقه به آن زمان دهید تا سرد شود و بعد با عسل مخلوط کنید و روزانه تا یک ماه، نیم ساعت قبل از صرف صبحانه از آن بنوشید و در ماه دوم هفته ای سه بار این کار را انجام دهید و اگر نمی توانید شیر بخورید از آب جوش یا چای سبز استفاده کنید.

معجون ۲:

برای تهیه این معجون گیاهی به یک قاشق چای خوری پودر زردچوبه، دو قاشق چای خوری گیاه گزنه، یک قاشق چای خوری رازیانه، یک قاشق چای خوری پوست تخم مرغ، سه فنجان آب جوش، یک قاشق سوپ خوری عسل نیاز است.

پودر زردچوبه را به همراه گزنه و رازیانه و پوست تخم مرغ در آب جوش بریزید و به مدت ده دقیقه بگذارید دم بکشد و هنگامی که می خواهید میل کنید عسل را به آن بیفزایید.

توجه داشته باشید که این مقدار معجون برای مصرف سه بار در روز یعنی صبح و ظهر و عصر می باشد و به مدت یک هفته از آن بخورید تا معجزه اش را ببینید.

معجون ۳:

در درست کردن این معجون برای درمان گیاهی آرتروز به دو قاشق چای خوری پودر سنجد که شامل گوشته، پوسته و هسته آن می باشد، یک قاشق چای خوری پودر سویای بو داده، یک قاشق چای خوری عسل و یک لیوان شیر کم چرب نیاز دارید.

تمام مواد را با هم ترکیب کنید و در شیر بریزید و هر روز صبح نیم ساعت قبل از اینکه صبحانه بخورید، از این معجون بنوشید.

معجون ۴:

برای درست کردن این معجون، به ۵۰ گرم سنجد کامل آسیاب شده، ۵۰ گرم هسته تمر هندی آسیاب شده و ۱۰۰ گرم عسل نیاز داریم.

در طرز تهیه این درمان گیاهی آرتروز ذکر شده است که تمام مواد لازم را با هم به خوبی مخلوط کنید و هر روز دو قاشق چای خوری تا دو هفته از آن بخورید و نتیجه اش را ببینید.

معجون ۵:

در این معجون به یک قاشق سوپ خوری پودر دارچین، دو قاشق سوپ خوری روغن زیتون بو دار، یک قاشق عسل و یک قاشق سوپ خوری پودر زردچوبه نیازمندیم.

تمام مواد اولیه را با هم ترکیب کنید تا به حالت خمیر شکل رقیق در بیاید و بعد بر روی ناحیه ای که در می کند بمالید و رویش را با یک باند ببندید.

خواهید دید که بعد از سپری شدن نیم ساعت درد کاملا از بین می رود.

از این ضماد دو بار در هفته به مدت کلا شش ساعت روی موضع درد خود بمالید تا اثرات مثبت آن را بر روی دردهای تازه و کهنه ببینید.

معجون ۶:

یک قاشق مرباخوری پودر زنجبیل، یک قاشق مربا خوری پودر زرد چوبه و یک قاشق مرباخوری عسل در این معجون لازم است.

برای تهیه آن زنجبیل و زردچوبه را در آب جوش بریزید و به مدت پنج دقیقه دم کنید و بعد از اینکه کمی خنک شد در آن عسل بریزید و روزی یک بار یک روز در میان از این دمنوش گیاهی برای درمان آرتروز خود استفاده کنید.

معجون ۷:

دو قاشق سوپ خوری روغن خردل و پنج حبه سیر را برای درست کردن این معجون لازم داریم.

پنج حبه سیر را له کنید و با دو خردل مخلوط کنید کمی تا حدودی آن را گرم نمایید و سپس به همان نقطه هایی که درد دارد بمالید تا باعث تسکین درد شما بشوند.

در نظر داشته باشید که ماساژ منطقه دردناک بدن با روغن زیتون، روغن بادام تلخ و روغن ولرم نارگیل نیز در تسکین درد آرتروز و مفاصل بسیار تاثیر گذار است.

حتی می توانید برای درمان آرتروز زانو خود مقداری تخم شنبلیله را از شب خیس کنید و صبح ناشتا آن را میل بفرمایید.

در طب چینی از ترکیب هویج رنده شده و آبلیموی تازه هم به عنوان یک معجون مسکن برای درمان آرتروز گردن و دیگر دردهای مفصلی و آرتروزی مصرف می کردند.

۱۰- آرتروز گردن

آرتروز چیست, علائم آرتروز, انواع آرتروز, تشخیص آرتروز, درمان آرتروز, آرتروز دست, آرتروز زانو چیست, قرص آرتروز زانو, درمان گیاهی آرتروز, آرتروز گردن

درد، سوزش و صدای مهره های گردن

در ابتدای بروز مشکل آرتروز گردن، دردهایی در این ناحیه احساس می شود.

این درد زیاد نیست و با ماساژ پشت گردن از بین می رود.

به خاطر اینکه عضلات این قسمت با ماساژ دادن گرم شده و درد تسکین پیدا می کند.

اما با این حال گردن درد اولین نشانه ی احتمال ساییدگی پیش از موعد غضروف مفاصل است.

در موارد دیگر، درد سریعا زیاد و شدید می شود.

افرادی که دچار این مشکل می شوند، درد در ناحیه ی گردن را مانند ضربه کارد، سوزش و گاهی احساس سر و صدایی مانند خرد ریزه ی شن در گردن توصیف می کنند.

بی حسی بین شانه و انگشت ها

زمانی که غضروف مفاصل در اثر آرتروز دچار ساییدگی می شود، بدن با تولید استخوان از خود مراقبت می کند.

این وضعیت یعنی پیدایش خارهای استخوانی در لبه ی مهره ها را «استئوفیت» می گویند که امکان دارد روی هر کدام از مهره های پشت بروز کند.

اگر استئوفیت به طور جانبی روی یکی از مهره های گردن رشد کند امکان اینکه یکی از عصب ها را تحت الشعاع قرار داده و باعث بروز علائم بیماری های نوروپاتی (اختلال درعملکرد اعصاب محیطی بدن) شود، بالا می رود.

در این صورت علائمی مانند درد، سوزش یا بی حسی در منطقه ی بین شانه تا نوک انگشت ها بروز می کند.

سفت و خشک شدن گردن هنگام چرخاندن سر

آرتروز گردن به دلیل از بین رفتن تدریجی غضروف مفاصل بروز می کند.

هر چه این تخریب بیشتر شود، بیماری بیشتر احساس سفتی در ناحیه ی گردن خواهد کرد.

امروزه هیچ جایگزینی برای غضروف تخریب شده وجود ندارد.

در نتیجه لازم است که به فکر پیشگیری از این تخریب باشید.

در ابتدای سایش و تخریب غضروفی و ابتلا به آرتروز گردن، سفتی گردن در حرکات چرخشی گردن از چپ به راست و بالعکس احساس می شود.

سپس این حالت در خم و راست کردن گردن نیز ایجاد می شود.

از خوابیدن روی بالش های بلند بپرهیزید.

این مسئله باعث بروز فشار در ناحیه ی مهره های گردن می شود

میگرن های پشت سر

میگرن و سردردهایی که به طور رایج بروز می کنند نیز می توانند از علائم آرتروز گردن باشند.

در حالت کلی، این سردردها زمانی که بیماری در ناحیه ی مهره های بالا یعنی در دومین عصب گردن باشد ایجاد می شوند.

در این صورت سردردهایی در پشت گردن ایجاد شده و به سمت پشت جمجمه و بالا انتشار می یابند.

علاوه بر سردرد، امکان دارد بیمار دچار گوش درد شده و احساس کند در چشم هایش شن وجود دارد.

سرگیجه در حین حرکت های شدید

در حالت کلی سرگیجه جزو علائم اصلی آرتروز گردن محسوب نمی شود.

این علامت بسیار نادر است، اما می تواند در نتیجه تشکیل اوستئوفیت یا همان خارهای استخوانی لبه ی مهره ها بروز کند.

این زائده های استخوانی در اثر تخریب غضروف ایجاد می شوند.

اوستئوفیت ها در حالت رشد می توانند تا عروق مهره ها را نیز درگیر کنند.

در این صورت زمانی که فرد جنب و جوش افراطی و زیاد دارد احساس سرگیجه می کند، به خاطر اینکه این مسئله باعث افزایش فشار خون بیمار می شود.

مشکل در بلع غذا

در آرتروز گردن پیشرفته، بیمار دچار مشکلاتی مانند مشکل در بلع غذا نیز می شود.

این مسئله در نتیجه ی اوستئوفیت (پیدایش خارهای استخوانی در لبه ی مهره ها) بروز می کند.

در صورت پیشرفت بیماری، رشد استخوان های زاید در ناحیه ی بالای گردن باعث بسته شدن راه عبور غذا خواهند شد و مشکل بلع غذا پیش می آید.

پیشگیری از بروز آرتروز گردن

برای پیشگیری از بروز آرتروز گردن، در گام اول به باری که حمل می کنید دقت داشته باشید.

نباید کیف یا بارهای سنگین را روی یک دوش بیاندازید، چون این کار باعث به هم زدن تعادل بدن شده و برای گردن مشکل ایجاد می کند.

در واقع تحمل وزن زیاد باعث بروز درد، فشار عضلانی و تورتیکولیز یا همان کجی گردن می شود.

علاوه بر این توصیه می کنیم از خوابیدن روی بالش های بلند بپرهیزید.

این مسئله باعث بروز فشار در ناحیه ی مهره های گردن می شود.

از قرار گرفتن طولانی مدت در یک حالت و همچنین از قرار دادن بدن در وضعیت هایی که می تواند باعث ایجاد درد و ناراحتی در گردن شود (بخصوص در حالت خواب که مدت زمان طولانی بدن در یک وضعیت قرار می گیرد) بپرهیزید.

توصیه می شود از بالشت های استاندارد و مناسب برای خوابیدن استفاده کنید.

افرادی که مجبور به انجام فعالیت های جسمی زیاد هستند، باید تا حد امکان از انجام حرکات ناگهانی، تند و شدید بپرهیزند، چون این حرکات شدید، مهره های گردن را تحت فشار قرار می دهد.

برای پیشگیری از آرتروز گردن، ورزش هایی مانند ایروبیک، ورزش های کششی و جلسات ریلکسیشن توصیه می شود.

در حین ورزش حواستان به حرکات باشد و همیشه گردن را صاف نگه دارید.

از استرس و فشارهای روحی بپرهیزید.